Jubileusz Miłosierdzia

logomil

Rok Pełen Łaski

8 grudnia rozpoczął się w Kościele 65. Rok Jubileuszowy. W tradycji judeochrześcijańskiej Rok Jubileuszowy to czas szczególnej łaski, przypominający pochodzenie człowieka od Boga. Jubileusz polega na przebaczeniu, odpuszczeniu grzechów otwartemu dla wszystkich, na możliwości odnowienia relacji z Bogiem i z drugim człowiekiem. Jest to czas pogłębienia wiary oraz zaangażowania się na nowo w życie poprzez osobiste świadectwo chrześcijańskie. Ostatnie takie wydarzenie w Kościele katolickim celebrowano w roku 2000.

Tym razem jest to Rok Miłosierdzia. Jubileusz Miłosierdzia rozpoczął się otwarciem Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia 8 grudnia 2015 roku i zakończy się 20 listopada 2016 roku wraz z uroczystością Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata.

Papież Franciszek zaznaczył że chciałby, aby obchody Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia mogły być dla wszystkich wierzących prawdziwym momentem spotkania z miłosierdziem Boga.  Aby Jubileusz był żywym doświadczeniem bliskości Ojca, niejako dotknięciem ręką Jego czułości, aby wiara każdego wierzącego umocniła się, a tym samym jego świadectwo stawało się coraz bardziej skuteczne.

W Polsce w Jubileusz Miłosierdzia wpisuje się 1050 rocznica Chrztu Polski. Będzie to wspaniały moment historycznego przypomnienia wydarzenia, które nas wprowadziło we wspólnotę ludów i narodów chrześcijańskich. Abp Gądecki mówiąc o przypadającym w 2016 r. jubileuszu, przyznał, że „obchody tego historycznego jubileuszu muszą być przede wszystkim okazją do odnowy i pogłębienia świadomości chrzcielnej wszystkich wiernych w Polsce”. O tym jubileuszu przypomina nam  poświęcona świeca, umieszczona także i w naszej świątyni.

Rok 2016 to także spotkanie młodych z Ojcem Świętym Franciszkiem w Krakowie. Nasza parafia prężnie przygotowuje się do tego wydarzenia. W naszych domach będziemy gościć pielgrzymów z Włoch, aby razem z nimi wybrać się później do Krakowa na ŚDM.

Rok Jubileuszowy to także wyjątkowy czas dla naszej wspólnoty parafialnej. W 2016 roku, po dziesięciu latach będziemy przeżywać Misje Święte.  Misje parafialne to przede wszystkim wydarzenie wiary, to czas wielkiej łaski Boga, która pomoże w naszym osobistym nawróceniu i we wzajemnym pojednaniu. Ten święty czas przygotuje nas także do konsekracji naszego kościoła. To wielkie wydarzenie dla naszej wspólnoty parafialnej. Jest bowiem uwieńczeniem długich lat pracy, trudów i zmagań, które doprowadziły do powstania kościoła. Konsekrować lub poświęcić świątynię, znaczy oddać ją Bogu na własność, aby On zamieszkał w niej, wziął ją dla siebie.

Rozpoczęty rok liturgiczny, jak sami widzimy, jest pełen wydarzeń, poprzez które Pan Bóg chce zlewać na nas zdroje Łask. Zechciejmy przyłączyć się do celebracji tych darów Kościoła pogłębiając przez to swoją osobistą więź z Chrystusem.


Kościoły Jubileuszowe w naszej Archidiecezji

Realizując wskazania Papieża Franciszka zawarte w Bulli „Misericordiae vultus” („Oblicze Miłosierdzia”), ogłaszającej Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, oraz wytycznych dotyczących odpustów i sakramentu pokuty zawartych w liście Papieża do Przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, Metropolita Gdański ustanowił w Archidiecezji Gdańskiej wyznaczone kościoły miejscem uzyskiwania odpustu Roku Jubileuszowego, w czasie jego trwania, tj. od 8 grudnia 2015 roku do 20 listopada 2016 roku. Są to:

1. Bazylika Archikatedralna pw. Trójcy Świętej w Gdańsku Oliwie;

2. Kościół pw. św. Józefa w Gdańsku Śródmieściu;

3. Kościół pw. Matki Bożej Brzemiennej w Gdańsku Matemblewie;

4. Kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Gdańsku Wrzeszczu;

5. Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Gdańsku Migowie;

6. Kościół pw. św. Brata Alberta w Gdańsku Przymorzu;

7. Kolegiata i kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gdyni;

8. Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Rumi;

9. Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polskiego Morza w Swarzewie;

10. Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Chłapowie;

11. Kościół pw. Bożego Ciała w Helu;

12. Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Żukowie;

13. Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Trąbkach Wielkich;

14. Kościół pw. Chrystusa Króla i Bł. Alicji Kotowskiej w Wejherowie;

15. Kaplica w Domu Hospicyjnym „Caritas” im. Św. Józefa w Sopocie.


Informacja o odpustach związanych z Rokiem Świętym 

We wspomnianym wyżej dokumencie papieskim oraz w wytycznych dotyczących odpustów i sakramentu pokuty, zawartych w liście Papieża do Przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji czytamy, że w Roku Jubileuszowym, który trwa od 8 grudnia 2015 r. do 20 listopada 2016 r. wierni mogą czerpać z duchowego skarbca Kościoła i uzyskiwać odpusty. Odpust można zyskać raz dziennie dla siebie lub dla zmarłych. Aby uzyskać łaskę odpustu zupełnego należy spełnić zwyczajne warunki określone przez Kościół oraz dodatkowo wypełnić warunki dotyczące Roku Jubileuszowego. Przypominamy, iż zwykłe warunki uzyskania odpustu zupełnego to:

1.  sakramentalna spowiedź,

2. Komunia Eucharystyczna,

3. modlitwa według intencjach Ojca świętego („Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo” lub inna),

4. wykluczenie przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet lekkiego

Gdy brak któregokolwiek z w/w elementów odpust będzie częściowy.

Dodatkowe warunki związane z odpustem zupełnym w Roku Jubileuszowym Miłosierdzia można spełnić na cztery różne sposoby:

5a. Wszyscy wierni

– pielgrzymka do Drzwi Świętych (Bram Miłosierdzia) w jednej z 4 Bazylik Większych w Rzymie lub w katedrze lub w kościele wyznaczonym przez biskupa (lista kościołów w naszej Archidiecezji podajemy powyżej);

– uczestnictwo we Mszy Świętej;

– refleksja nad miłosierdziem;

– odmówienie wyznania wiary („Wierzę w Boga” lub „Wierzę w Jednego Boga”);

– modlitwa za papieża.

5b. Wszyscy wierni

– wykonanie jednego lub kilku uczynków miłosierdzia co do duszy lub ciała,

– zaangażowanie w życie miłosierdziem, aby otrzymać łaskę pełnego i głębokiego przebaczenia mocą miłości Ojca.

5c. Więźniowie

– szczerze pragną na nowo włączyć się w życie społeczeństwa,

– traktowanie przejścia przez drzwi celi jako przejście przez Drzwi Święte,

– nawiedzą kaplicę więzienną,

– uczestnictwo we Mszy Świętej,

– refleksja nad miłosierdziem,

– odmówienie wyznania wiary („Wierzę w Boga” lub „Wierzę w Jednego Boga”),

– modlitwa za papieża.

5d. Chorzy, starsi, samotni

– przeżywanie z wiarą i radosną nadzieją swojej choroby i cierpienia,

– Komunia Święta lub uczestnictwo we Mszy Świętej i modlitwie wspólnotowej również za pośrednictwem środków masowego przekazu.


Specjalne pozwolenia dla spowiedników 

Na mocy Bulli Misericordiae vultus każdy kapłan w Roku Jubileuszowym może rozgrzeszać z grzechu aborcji, a osoby, które przystąpią w Roku Miłosierdzia do spowiedzi u kapłanów z Bractwa św. Piusa X, otrzymają ważne i zgodne z prawem rozgrzeszenie.


W naszej parafii:

  • Adoracja Najświętszego Sakramentu w kaplicy Bożego Miłosierdzia- od poniedziałku do piątku od g. 7.30 do 18.30 (w czasie kolęd do 15.30)
  • Koronka do Bożego Miłosierdzia – od poniedziałku do piątku o g. 15.00 w kaplicy Bożego Miłosierdzia
  • Spowiedź Św. – 15 min przed każdą Mszą Św.

Uczynki miłosierdzia

(KKK 2447) Uczynkami miłosierdzia są dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy (Por. Iz 58, 6-7; Hbr 13, 3). Pouczać, radzić, pocieszać, umacniać, jak również przebaczać i krzywdy cierpliwie znosić – to uczynki miłosierdzia co do duszy. Uczynki miłosierdzia co do ciała polegają zwłaszcza na tym, by głodnych nakarmić, bezdomnym dać dach nad głową, nagich przyodziać, chorych i więźniów nawiedzać, umarłych grzebać (Por. Mt 25, 31-46). Spośród tych czynów jałmużna dana ubogim (Por. Tb 4, 5-11; Syr 17, 22) jest jednym z podstawowych świadectw miłości braterskiej; jest ona także praktykowaniem sprawiedliwości, która podoba się Bogu (Por. Mt 6, 2-4):

Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni (Łk 3,11). Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste (Łk 11, 41). Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: „Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!” – a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała – to na co się to przyda? (Jk 2, 15-16) (Por. 1 J 3,17).

Uczynki miłosierdzia względem duszy:

Grzeszących upominać.
Nieumiejętnych pouczać.
Wątpiącym dobrze radzić.
Strapionych pocieszać.
Krzywdy cierpliwie znosić.
Urazy chętnie darować.
Modlić się za żywych i umarłych.

Uczynki miłosierdzia względem ciała:

Głodnych nakarmić.
Spragnionych napoić.
Nagich przyodziać.
Podróżnych w domu przyjąć.
Więźniów pocieszać.
Chorych nawiedzać.
Umarłych pogrzebać.


Modlitwa

Dopomóż mi do tego, o Panie, aby oczy moje były miłosierne, bym nigdy nie podejrzewał i nie sądził według zewnętrznych pozorów, ale upatrywał to, co piękne w duszach bliźnich, i przychodził im z pomocą.

Dopomóż mi, aby słuch mój był miłosierny, bym skłaniał się do potrzeb bliźnich, by uszy moje nie były obojętne na bóle i jęki bliźnich.

Dopomóż mi, Panie, aby język mój był miłosierny, bym nigdy nie mówił ujemnie o bliźnich, ale dla każdego miał słowo pocie­chy i przebaczenia.

Dopomóż mi, Panie, aby ręce moje były miłosierne i pełne dobrych uczynków, bym tylko umiał czynić dobrze bliźniemu, na siebie przyjmować cięższe, mozolniejsze prace.

Dopomóż mi, aby nogi moje były miłosierne, bym zawsze śpieszył z pomocą bliźnim, opanowując swoje własne znużenie i zmęczenie. Prawdziwe moje odpocznienie jest w usłużności bliźnim.

Dopomóż mi, Panie, aby serce moje było miłosierne, bym czuł ze wszystkimi cierpieniami bliźnich. Nikomu nie odmówię serca swego. Obcować będę szczerze nawet z tymi, o których wiem, że nadużywać będą dobroci mojej, a sam zamknę się w najmiłosierniejszym Sercu Jezusa. O własnych cierpieniach będę milczeć. Niech odpocznie miłosierdzie Twoje we mnie, o Panie mój.

Pragnę się cały przemienić w miłosierdzie Twoje i być żywym odbiciem Ciebie, o Panie; niech ten największy przymiot Boga, to jest niezgłębione miłosierdzie Jego, przejdzie przez serce i duszę moją do bliźnich.

(Dz. 163).