SPOTKANIE PO 22 LATACH

Z wdzięcznością za dar kapłaństwa

Zobacz galerię→

W poniedziałek 27 maja 2013 roku w parafii św. Antoniego w Toruniu, przezywali dzień wspólnoty braterskiej kapłani, którzy otrzymali święcenia prezbiteratu 25 maja 1991 roku przez posługę księdza abpa Mariana Przykuckiego w bazylie katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pelplinie. Gospodarzem tegorocznego spotkania był Proboszcz parafii ks. Kan. Wojciech Miszewski. Każdego roku kapłani rocznicę swoich święceń przeżywają w miejscu uzależnionym od kolejności alfabetycznej oraz miejsca posługi poszczególnego księdza. Toruńska uroczystość zgromadziła kapłanów z trzech diecezji; gdańskiej, pelplińskiej i toruńskiej. Nie wszyscy z 36 wyświęconych kapłanów mogli dotrzeć na braterskie spotkanie. Powodem była odległość i zadania, które pełnią poza granicami kraju.

Spotkanie rozpoczęło od modlitwy. O godz. 12:00, kapłani zgromadzili się w kościele i modlitwą brewiarzową rozpoczęli świętowanie dwudziestej drugiej rocznicy swoich święceń kapłańskich.

Po obiedzie dostojni jubilaci udali się w pielgrzymkę po Toruniu. Odwiedzili Wyższą Szkołę Kultury Społecznej i Medialnej, na antenie Radia Maryja o godz. 15:00 pod przed przewodnictwem księdza Proboszcza Wojciecha, modlili się koronką do Bożego Miłosierdzia. Po zakończonej modlitwie, kapłani modlący się w studiu radiowym mieli okazję pozdrowić swoich bliskich i parafian.

Na pielgrzymkowym szlaku nie mogło zabraknąć Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu. Każde seminarium duchowne to serce diecezji, a sercem seminarium jest kaplica, którą kapłani nawiedzili na indywidualną modlitwę. Zapewne podczas modlitwy w seminarium sercem i myślą byli w Pelplińskiej kaplicy seminaryjnej, gdzie dokonywała się ich duchowa formacja.

Centralnym wydarzeniem świętowania była Eucharystia, której przewodniczył oraz wygłosił homilię ks. bp Józef Szamocki, który w czasie seminaryjnej formacji rocznika księdza proboszcza, pełnił funkcję ojca duchownego. Wspólna Eucharystia sprawowana wspólnie z księdzem biskupem spotęgowało ducha dziękczynienia. Na początku Mszy świętej swoje pozdrowienie i zapewnienie w tym dniu o modlitwie za księdza Proboszcza oraz kapłanów z nim świętujących, skierowali przedstawiciele Akcji Katolickiej i Rady Parafialnej. Wyrazili radość z obecności tak dostojnych gości w naszej parafii oraz zapewnili wszystkich przybyłych kapłanów, że znając gościnność i serdeczność naszego Proboszcza, czas spędzony na Wrzosach będzie błogosławionym świętowaniem. Podczas dziękczynnej Eucharystii, nie zabrakło modlitewnej pamięci o tych, którzy odeszli do wieczności. Jubilaci modlili się za szafarza sakramentu święceń – śp. księdza arcybiskupa Mariana Przykuckiego, wieloletniego rektora WSD w Pelplinie – śp. ks. Jerzego Buxakowskiego oraz śp. ks. Janusza Witkowskiego, kolegę z rocznika jubilatów. Rocznice święceń kapłańskich dla wszystkich kapłanów bez względu na staż kapłańskiego życia to wspaniała okazja a zarazem obowiązek każdego księdza, by prosić Pana Jezusa o nowe i święte powołania do kapłaństwa oraz pamiętać w modlitwie o tych, którzy do kapłaństwa się przygotowują . Tak też było na Wrzosach podczas dziękczynnej Eucharystii.

W życiu i posłudze księdza, bardzo ważnym jest to, by celebrując to radosne i piękne wydarzenie rocznicy swoich święceń, kapłan doświadczał wsparcia ze strony tych, którym służy swoim kapłańskim posłaniem. W dzień świętowania kolejnej rocznicy święceń Księdza Proboszcza nie zabrakowało życzliwych słów i zapewnień o modlitwie ze strony parafian. Z radością i dziecięcą prostototą swoje życzenia wypowiedziały dzieci pierwszokomunijne, wręczając każdemu kapłanowi białą róże. Pani Anna Wiśniewska swoje życzenia wypowiedziała w formie wiersza Do mojego Przyjaciela… dziękując kapłanom za to, że są przyjaciółmi dla tych, którym wskazują drogę do nieba. Każdy otrzymał wizerunek uśmiechniętego Chrystusa. Życzenia i pamięć w modlitwie wypowiedzieli również, przedstawiciele grup duszpasterskich, dyrektor prywatnego przedszkola Pod Muchomorkiem, przedstawiciele chóru parafialnego, którzy swoim śpiewem uświetnili liturgię, delegacja Mini Pielgrzymki. Dziewczynki z parafialnej scholii, swoje życzenia wypowiedziały w tańcu eucharystycznym, gdzie tańcząc na ręce księdza biskupa Józefa złożyły dary eucharystyczne. Jako ostatni zabrała głos liturgiczna służba ołtarza, która jak zawsze w sposób piękny i dostojny zatroszczyła się o oprawę liturgiczną Mszy świętej dziękczynnej. Od toruńskich aniołów, tak zwykli mówić o sobie nasi ministranci i lektorzy, kapłani otrzymali jakże oryginalny prezent, toruńskiego piernika :-).

Dziękczynna Eucharystia za dwadzieścia dwa lata życia w kapłaństwie księdza proboszcza Wojciecha i kapłanów z nim wyświęconych miała bardzo podniosły charakter. Przede wszystkim dlatego, że to Jezus Chrystus Jedyny i Najwyższy Kapłan został w tym dziękczynieniu uwielbiony.

Po Eucharystii, na plebanii, rozpoczęło się radosne spotkanie przy stole, wspomnień, radości, bycia razem czyli budowania kapłańskiego braterstwa i jedności.

To świętowanie przezywała z księdzem proboszczem Wojciechem i kapłanami z nim wyświęconymi Mama księdza proboszcza, Pani Krystyna. Ksiądz Jan Kowalski, proboszcz parafii św. Antoniego w Redzie, na ręce MAMY Krystyny, złożył podziękowanie i piękne kwiaty dla wszystkich MATEK kapłanów, za to, że to One są zawsze najbliższej swoich synów kapłanów, gdzie modlitwą i kochającym sercem nam towarzyszą, bez względu na odległość. ONE zawsze są blisko.

Matka Teresa z Kalkuty powiedziała, że wszystko zaczyna się od modlitwy. Przeżywając wespół z księdzem proboszczem ten uroczysty dzień, trzeba dopowiedzieć do słów Matki Teresy, że również na modlitwie się zakończyło. W godzinie apelowej odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski, zawierzyliśmy nasze kapłaństwo, naszych parafian, Matce Bożej, Matce Kapłanów.

Kolejne spotkanie już za rok, gospodarzem będzie „następny z listy”, Ks. Szczepan Modliborski, obecnie posługujący w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Grudziądzu.