Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego cały katolicki świat przeżywa Dzień Świętości Życia. W tym dniu wiele parafii podejmuje dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

1. Co to jest Duchowa Adopcja?

Duchowa adopcja jest modlitwa w intencji dziecka, którego życie w łonie matki jest zagrożone. Trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej: radosnej, bolesnej, chwalebnej lub światła (Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Mario, Chwała Ojcu) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.

2. Jakie mogą być dodatkowe postanowienia?

Dodatkowymi postanowieniami mogą być np.: częsta spowiedź i Komunia Św., adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, walka z nałogami, pomoc osobom potrzebującym, dodatkowe modlitwy (litanie, nowenny, koronki). Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełniania.

3. Czy można podejmować Duchową Adopcję bez dodatkowych postanowień?

Tak. Dodatkowe postanowienia nie są obowiązkowe, choć adoptujący chętnie je podejmują.

4. Jak powstała Duchowa Adopcja?

Powstała po objawieniach w Fatimie. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek Duchowej Adopcji powstał u OO Paulinów w Warszawie.

5. Jakie są owoce Duchowej Adopcji?

Jako bardzo konkretny bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i daru płodności oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia kontakt z Bogiem.

6. Kto może podejmować Duchową Adopcję?

Każdy: osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców.

7. Ile razy można podjąć Duchową Adopcję?

Można podejmować ją wielokrotnie pod warunkiem wypełnienia poprzednich zobowiązań.

8. Czy trzeba za każdym razem składać przyrzeczenie?

Tak.

9. Czy można adoptować więcej niż jedno dziecko?

Każdorazowe przyrzeczenie Duchowej Adopcji dotyczy tylko jednego dziecka.

10. Czy wiemy jakiej narodowości będzie adoptowane dziecko?

Nie wiemy. Imię dziecka zna jedynie Bóg.

11. Skąd pewność, że Bóg wysłucha mojej modlitwy?

Naszą pewność opieramy we wierze we wszechmoc i nieograniczone miłosierdzie Boże. Bóg jest Dawcą Życia i Jego wolą jest, by każde poczęte dziecko żyło i było otoczone miłością rodziców.

12. Czy jest grzechem, jeżeli danego dnia zapomni się odmówić modlitwę?

Zapomnienie nie jest grzechem. Grzechem jest świadome i dobrowolne zlekceważenia składanego Bogu przyrzeczenia.

13. Czy przerywa się Duchowa Adopcję, gdy zaniedbało się modlitwę przez dłuższy czas?

Długa przerwa (miesiąc, dwa) przerywa Duchową Adopcję. Należy wtedy ponowić przyrzeczenie i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy Duchową Adopcję kontynuować, przedłużając modlitwy o opuszczone dni.

14. Czy przyrzeczenia Duchowej Adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?

Wskazane jest, by przyrzeczenia składane były uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie.

Codzienna modlitwa adoptujących dzieci poczęte

Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, i świętego Józefa – proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo zostało przeze mnie adoptowane, a które znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby pozostawili je przy życiu, które Ty sam dałeś. Amen.

autor: ks. Edward Karuk

http://www.parafia-internetowa.pl/?dzial=2&id=349